Şimdiye kadar “Son Sözler” başlığı altında birçok yazı yazıldı. Biz de kendimizi bu furyaya katılmaktan alıkoyamadık. Titizlikle araştırılmış ve hazırlanmış olan bu yazıyı sunmaktan gurur duyuyorum. Burada yazılanlar tabiri caizse; hayal ürünüdür ama gerçeğin dünürüdür. Unutmayın! Herkesin söyleyecek son bir sözü vardır. Ama bunların kimisi tarihe geçer, kimisi kayıtlara geçer, kimisi de transit geçer. Bu ibret verici yazı, siz sevgili okurlarımızı; kah sevindirecek, kah hüzünlendirecek, kah gülmekten kırıltacak, olmadı içinizdeki sevgi tohumlarını filizlendirecek bir “Son Sözler” yazısıdır. Bi bakmışsınız hayata bakış açınız değişmiş. Bu değişim sizin miladınız olacak. Gerçek kişiliğinizi tanıma fırsatı bulacaksınız. Kim bilir? Bu yazıyı okuduktan sonra hayatınızın değişik enlem ve boylamlarında farklı şekillenmeler olacak. Buna siz de çok şaşıracaksınız. Aman haa! Sakın bu şaşkınlık ayağınızı yerden kesmesin. Gerektiğinde ağır takılmayı bilin. İçinizdeki güzel duyguları açığa çıkartın. Onları hapsetmeyin. O güzel duygularınızı sevdiğiniz insanlarla paylaşın. Paylaşıma açık olun! Korkmayın kesinlikle! Cesur olun! Yılmayın! Asla pes etmeyin! Gerekirse canınızı feda edin! Çünkü bizim bir hedefimiz var. Ölüm pahasına da olsa düşmanlarımıza asla meydanı bırakmıcaz. Buraya savaşmaya geldik. Bu topraklar bizim arkadaşlar! Ya zafeeer! Ya ölüm! İleriiiiiii! (Ordunun başındaki bu coşkulu kumandanın son sözlerine, hızla gelen bir ok “zınk” diye nokta oluverir. Mesela yani...!)
Aşağıda ifade edilen bazı son sözler anlaşılması konusunda kısmen izah istediği için onlara numaralar verip dipnot şeklinde aşağılara açılımlarını yazdım. Diğerlerine ise bir izah gerekmiyor çünkü gayet açık ve netdirler.
-Ingaaaaa ıngaaaaaa……..*1
-Ben gidiyorum!*2
-FBI! Teslim ol!
-Aman Allahım! Ne oldu burada?*3
-Yaklaşmayın atarım kendimi!*4
-Eşhedüenlaailahe….
-Evet!*5
-Hayırlı geceler hatun.*6
-Bey! Kalk! Deprem oluyor galiba!*7
-Anneee! Babaaa!Kurtarın beniii!*8
-………………………..*9
-Allahım!Dayanamıcam artık, al şu canımı…
-Offf! Yarın kalk yine işe git.*10
-İki Dakka bekle be! Balkonda sigarımı içip geliyom hemen.*11
-Olamaz!Serpil!Olamaz!*12
-Oh! Maygat!*13
-Cehennemde görüşürüz dostum.
-Ah! Afedersiniz. İsteyerek olmadı.*14
-Hayıır!*15
-Washington! Sesini alamıyorum.*16
-Hepimiz öleceğiz.*17
İzah-1: Belki de ilk söz.
İzah-2: Bu adam sabah evden çıkmadan önce bi güzel kahvaltısını yapıyor. Sonra dışarı çıkarken hanımına sesleniyor “ben gidiyorum” diye. Buraya kadar tamam. Adam dışarı çıkıyor. Yolun karşısındaki durağa geçecek. Buraya kadar da tamam. Ama! Taaaa otuz metre ilerdeki üst köprüden geçe bileceği yerde; direk trafik kurallarını ihlal ederek, yolun karşısına geçmiş olması olayı bitiriyor. Neticede geçiş o geçiş.
İzah-3: Bir mafya babası bir meseleden dolayı adamlarını toplamış ve gitmiş bir kahveyi basmış. Tabi yedi sekiz kişiyi de öldürmüş. Ortalık ceset,her yerde kan vıck vıcık. Kimisi kaçmayı başarmış ama kimisi de hala olayın şokunda. İşte tam bu esnada olaydan bihaber talihsiz biri kapıdan içeri giriyor. Ve gördüğü bu manzara karşısında bu sözü söylüyor. Neticede deyiş o deyiş.
İzah-4: Sözünün eri olduğu için arkadaşımızı tebrik ediyoruz.
İzah-5: Adam altına aldığı adamın şakağına silahı dayamış soruyor “Bak son defa soruyorum, doğruyu söylersen bırakırım seni. Şimdi söyle! Sen mi laf attın bizim kıza? “Evet!”
İzah-6: 17 Ağustos gecesi. Saat : 00.15
İzah-7: 17 Ağustos gecesi. Saat: 03.05
İzah-8: 20 Ağustos sabahı.
İzah-9: Açıkçası bu adamın en son ne dediği bilinmiyor. Üzerinde tamı tamına 23 kurşun bulundu bir de silah ve bazı evraklar. Cinayete kurban gittiği tahmin ediliyordu. Otopsisinde kalp krizi teşhisi konuldu. Kamuoyuna domuz bağıyla öldürüldüğü lanse edildi. MİT olayı üstlenmedi. Bu durumda radikal bir grup üstlendi. Gerçeği bilen yok. İlerde herkes bilecek ama olayın bi heyecanı kalmayacak.
İzah-10: Sıradan bir gece. Uykudayken. Diğerleri hep başka sebepten de..! Bu garibim ecelinden.
İzah-11: Bir Galatasaray-Fenerbahçe maçı sonrası.
İzah-12: Bu amcamız ölmüş değil. Daha gençlik yıllarında söylemiş olduğu son söz bu. Kaderin acı bir cilvesi ki eşi; gözlerinin önünde arabanın altında kalınca ip kopuyor. Tabi bu olaydan sonra bir daha konuşmadı. Hala da konuşmuyor.
İzah-13: Bomba imha ekibinden olan bu ecnebi kardeşimiz; uzun bir sessizlikten sonra yanlışlıkla mavi yerine kırmızı kabloyu kestiği zaman söyledi bu sözü. Ondan sonra da bişeyler söylemiş olabilir ama biz gürültüden bişey duyamadık.
İzah-14: Bu sakar kardeşimiz de savaşta pimini çektiği el bombasını yanlışlıkla yere düşürünce söylemiş son sözünü. Beraberinde de üç kişiyi götürdü. Vatan sağ olsun.
İzah-15: Bangi jamping delisiydi. En çok ta ağzında sigarayla atlamaktan keyif alırdı. Bir keresinde atladıktan sonra hem de havadayken sigarasını yakmıştı. En son muhabbetini yaparken 67 defa atladığını söylemişti. Zaten hep “ben ölürsem mutlaka yere çakılarak ölürüm” derdi. Rahmetli öldü. Ve öldüğü vakit parmakları arasındaki sigarasından duman çıkıyordu. Fakat ne yazık ki araba çarptı.
İzah-16: Bu kozmonot kardeşten de hala bir haber alınamadı.
İzah-17:
-David! Baksana!
-Ne oldu ya?
-Gel,gel dışarıya bak!
-Ne var dışarıda?
-Gel şöyle. Bak!
-Eeeee! Ne var?
-Şuradaki uçağı gördün mü?
-Kör değilim,görüyorum! Ulan o çok alçaktan geliyor?
-Bana da öyle geldi. Ben hiç bu kadar yakından uçanını görmemiştim.
-Vallahi içime korku girdi ya! Yere çakılmasın.
-Yoo! Baksana kontrollü geliyor. Yolcu uçağına benziyor.
-Evet! Yolcu uçağı.
-Çok yaklaştı. Sanki bize doğru geliyor.
-Saçmalama! Üzerimizden geçer.
-Zannetmiyorum.
-Evet! Doğru söylüyorsun galiba,uçak üzerimize geliyor resmen. Hepimiz öleceeez!
-Boşuna bağırma dostum.
-Ne yapacağız?
-Dediğin gibi..! HEPİMİZ ÖLECEĞİZ!(Bağrışlar…Çığlıklar…Gürültüler…)
11 Eylül/İkiz Kuleler. 19.05.2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder